San Cristobal de Las Casas
Door: Lars
Blijf op de hoogte en volg Lars en Niels
13 Januari 2015 | Mexico, San Cristóbal de las Casas
11-01-2015 trekken we verder naar de stad San Cristobal de Las Casas, die stad die we eerder doorkruist hadden op de weg naar Tuxtla. SC is een stad gelegen in de bergen op 2.200 meter hoogte en wordt bewoond door de maya's. In de vroege middag verkennen we de stad. We lopen naar de twee uitzichtpunten: twee typisch mexicaans gekleurde kerken die ons een mooi panorama geven over de stad. De stad heeft veel weg van het eerder door ons ontdekte Antigua in Guatemala. Het is allemaal laagbouw, het kent een centraal park met zuilen aan de zijkanten, de huizen zijn allemaal gekleurd en er hangt een goede gemoedelijke sfeer. De verschillen zijn echter ook duidelijk te benoemen, de straten zijn goed, er zijn veel meer winkels, er is minder armoede en er rijden geen chicken bussen, maar colectivo´s (kleine busjes). De stad doet daardoor iets westerser en minder chaotisch aan, waar ik toch een voorkeur neig te geven aan Antigua.
Het eten in Mexico is een stuk smakelijker. De bonen en rijst hebben plaatsgemaakt voor tacos (in nederland bekend als wraps) en quesedillas te verkrijgen in elke taqueria op iedere hoek van de straat. Dit terwijl de prijzen maar een klein stukje duurder zijn. We verblijven twee nachten in Hostal Qhia, waar we gelukkig niet gebruik hoeven te maken van het stapelbed door het gebrek aan toeristen. Het is een ruim opgezette hostal en we kunnen s'avonds lekker hangen in de banken van de grote woonkamer, terwijl we onze meegenomen quetzaltecas uit Guatemala opdrinken.
De volgende dag na het inbegrepen ontbijt van 3 stukken brood trekken we naar San Juan Chamula, een typisch mayadorpje dat bekend staat om haar kerk. Een kerk die enerzijds volop wordt gebruikt door de inwoners en anderzijds wordt overspoeld door toeristen. Bij binnenkomst kijken we onze ogen uit. Langs de muren staan alle heiligen uitgebeeld in beelden in glazen vitrines en daarvoor staan tienduizenden kaarsen te branden. De vloer is bezaaid met dennennaalden op enkele open plekken na die worden gebruikt voor de rituelen. De mayavrouwen zetten eerst 30 tot 300 kaarsen neer op de grond en steken deze vervolgens aan. Afhankelijk waar we naar kijken zien we kinderen en mensen gezegend worden in een taal die ons moet denken aan bepaalde spreuken en beheksingen in goede horrorfilms. Verder zien we dat ze eieren en drinken meehebben en dat dicht bij de kaarsen leggen en we zien verschillende hanen. De hanen zijn onderdeel van een soort ritueel, waarbij de haan lijkt te worden gehypnotiseerd terwijl hij over de kaarsen wordt geslingerd. Al met al een aparte ervaring.
De rest van de dag doen we weinig meer en besluiten we een keer lowbudget pasta te gaan maken. We in principe een heerlijke maaltijd had kunnen worden, daar werd het een ´eetbare pasta´ met een gebrek aan saus en groenten.
Het eten in Mexico is een stuk smakelijker. De bonen en rijst hebben plaatsgemaakt voor tacos (in nederland bekend als wraps) en quesedillas te verkrijgen in elke taqueria op iedere hoek van de straat. Dit terwijl de prijzen maar een klein stukje duurder zijn. We verblijven twee nachten in Hostal Qhia, waar we gelukkig niet gebruik hoeven te maken van het stapelbed door het gebrek aan toeristen. Het is een ruim opgezette hostal en we kunnen s'avonds lekker hangen in de banken van de grote woonkamer, terwijl we onze meegenomen quetzaltecas uit Guatemala opdrinken.
De volgende dag na het inbegrepen ontbijt van 3 stukken brood trekken we naar San Juan Chamula, een typisch mayadorpje dat bekend staat om haar kerk. Een kerk die enerzijds volop wordt gebruikt door de inwoners en anderzijds wordt overspoeld door toeristen. Bij binnenkomst kijken we onze ogen uit. Langs de muren staan alle heiligen uitgebeeld in beelden in glazen vitrines en daarvoor staan tienduizenden kaarsen te branden. De vloer is bezaaid met dennennaalden op enkele open plekken na die worden gebruikt voor de rituelen. De mayavrouwen zetten eerst 30 tot 300 kaarsen neer op de grond en steken deze vervolgens aan. Afhankelijk waar we naar kijken zien we kinderen en mensen gezegend worden in een taal die ons moet denken aan bepaalde spreuken en beheksingen in goede horrorfilms. Verder zien we dat ze eieren en drinken meehebben en dat dicht bij de kaarsen leggen en we zien verschillende hanen. De hanen zijn onderdeel van een soort ritueel, waarbij de haan lijkt te worden gehypnotiseerd terwijl hij over de kaarsen wordt geslingerd. Al met al een aparte ervaring.
De rest van de dag doen we weinig meer en besluiten we een keer lowbudget pasta te gaan maken. We in principe een heerlijke maaltijd had kunnen worden, daar werd het een ´eetbare pasta´ met een gebrek aan saus en groenten.
-
16 Januari 2015 - 11:41
Maria:
Kenden jullie één van de heiligen die jullie in de kerk
hebt gezien. ben benieuwd
Lars, als je wat vaker thuis had gekookt,
had je die lowbudget maaltijd zeker lekker
kunnen maken. Maar zo te lezen kom je
niets tekort!
Daaaag!
Oma -
16 Januari 2015 - 14:05
Papa:
We worden met elk reisverslag een stukje jaloerser :) -
16 Januari 2015 - 17:16
Daniek:
Daar heeft oma een punt....
Leuk de verslagen, ben stiekem een beetje jaloers.
Geniet er nog van allebei! X Daniek -
18 Januari 2015 - 19:25
Ariella:
Hoi hoi,
Aangezien wij geen melding krijgen als er een nieuw verslag is ( zullen is opnieuw aanmelden) net 3 verslagen gelezen.
Wat een belevenis die chickenbus, geweldig zeker om al die mensen te zien, kunnen ons helemaal voorstellen hoe jullie daar tussen staan gepropt.
Het klinkt allemaal geweldig we lezen met veel plezier.
wat lijkt pasta toch makkelijk he!? als moeders het maakt;-)
Geniet lekker dan genieten wij weer van jullie verslagen. -
21 Januari 2015 - 12:24
Bert Van Beek:
He lars,
Leuk om alle belevenissen zo te lezen.
Nog veel plezier.
Bert -
07 Februari 2015 - 23:58
Ron Van Sambeek:
Gave verhalen Lars. Groeten Ron
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
